Begin van het avontuur

4 Februari --> HET VERTREK
dit was de dag waarop alles ging beginnen. Vandaag om 20 uur ging ik voor de eerste keer (bewust) vliegen in een vliegtuig en dit nog wel naar Ethiopië.
De zenuwen gieren door mijn lijf. Met vragen in mijn hoofd van : waarom ging ik nu weer buitenlandse stage doen ? Hoe gaat het daar zijn ? Gaat het wel meevallen ? Ben ik wel goed genoeg om daar stage te lopen ?
Zo veel vragen zo weinig antwoorden.

Ik had geprobeerd om nog zoveel mogelijk zaken te plannen zodat ik weinig tijd had om te denken aan de vlucht en aan het afscheid voor de thuisblijvers. --> afscheid pakken is niet zo mijn ding :)
Maar op één of andere manier ging de dag vele sneller dan ik verwacht had en was het al snel 17.30 uur.
Het uur dat we hadden afgesproken in het luchthaven, het afscheid kwam nu wel heel dicht bij. Na dat we de bagage hadden afgeleverd. Hebben we afscheid genomen (zoveel mogelijk mijn emotie ingeslikt om maar niet te moeten wenen) en geprobeerd niet naar achter te kijken. Ik moet zeggen dit is mij vrij goed gelukt.

DE VLUCHT
juist voor het opstijgen nog een Belgisch biertje gedronken om wat moed in te drinken, maar dat had ik beter niet gedaan, door de stress en het wachten tot we op het vliegtuig mochten (Dit was nog geen 10 min later) kreeg ik het zo benauwd en misselijk.
Door het raam konden we ons vliegtuig al zien staan amaai dat was een groot ding :o .
Eenmaal opgestapt en ik toch een plaats had naast Ernest was ik toch al iets meer gerust. Op onze stoel lag een kussen en een dekentje voor tijdens de vlucht. Ook hadden we elks een klein tvtje dat ingebouwd was in de stoel van voor ons. Dit zorgde voor afleiding omdat je kon kiezen om spelletjes te spelen , muziek te luisteren, de reisgegevens kon bekijken maar ook films te kijken.
Toen was het tijd om op te stijgen De adrenaline ging omhoog. Zeker me ne grapjas neffe mij dat vertaalde van wat er in een onbegrijpbare taal werd verteld. Zo waren we al gekaapt voor we vertrokken waren :) maar eigenlijk wel goed dat die grapjes er waren. Hierdoor was mijn stress niveau wel een beetje gezakt :) .

Bij het opstijgen was ik blij dat er niemand voor mij zat want die stoel had ik zo hard vast van schrik zeker toen het vliegtuig van draairichting veranderde en daardoor scheef ging hangen ( Da was toch niet mijne ding) éénmaal echt in de lucht was alles terug inorde. landen in Parijs was ook even slikken maar cva, dat hadden we al overleefd . Na een uurtje wachten in Parijs zijn we terug opgestegen. Na een uurtje vliegen had ik me neergelegd om wa te proberen te slapen. Na een klein dudje werd ik wakker gemaakt voor het eten.
Na het eten toch maar geprobeerd om voor te slapen maar helaas slapen op een vliegtuig was toch niet echt alles. ik denk in totaal een 4 uur geslapen heb tijdens de reis.

Geland in Addis Abeba. Nu begon de zoektocht naar onze bagage.
We hadden een persoon van de luchthaven aangesproken met de vraag waar we onze bagage konden vinden. Hij vertelde ons dat we moesten aanschuiven in de rij dat we ons moest melden aan de loketten en dat we nadien aan de band onze bagage konden pakken. Dus wij 'oke' das goed maar het was een lange rij dus dan gingen we maar eerst geld wisselen. Nadien waren we aan het twijfelen oei welke rij was het nu aanschuiven dus wij hebben terug iemand aangesproken voor te vragen waar de bagage nu juist lag. Nu kregen we een totaal ander verhaal we kregen nu ons bagage niet , normaal krijgen we deze pas in Mekelle zelf.
Oei 2 verschillende verhalen wie moeten we nu geloven :s ?
Wij hebben wel de rij gevolgd en zijn langs de bagage band toch eens gaan snuffelen om te zien of ze er echt niet bij was. Maar nee geen bagage gevonden dus op goede moed vertrokken naar terminal 1 (dit was een ander gebouw). hiervoor moesten we langs buiten, en ik moet zeggen het was er goei weer :) .
Na een uurtje of 4 wachten kregen we te horen dat ons vlucht zeker een uur vertraging ging hebben (zucht )
Goh eindelijk het vliegtuig op geraak deze was toch een heel stuk kleiner en minder luxueus dan het andere. Ik zat naast het raam zodat ik zeker goed naar buiten kon zien . Maar manman wat een vlucht heel de vlucht volgens mij veel onverwachte bewegingen en luchtzakken waardoor ik echt niet meer op mijn gemak was in het vliegtuig. Ik was blij dat ik met mijn voetjes op de grond stond. Nu maar hopen dat onze bagage hier was :) maar na een kwartiertje in spanning afwachten hadden we dan onze bagage gevonden :D

5 februari --> AANKOMST MEKELLE
We werden afgehaald door onze driver (Dawid) die buiten stond te wachten met een blad in zijn handen waar onze naam op stonden. Hij bracht ons naar de kamers waar we gingen verblijven. Wij natuurlijk heel verbaast omdat we dachten dat we in het hotel gingen slapen. Maar we hebben kunnen regelen om de eerste 2 dagen dus tot zondag voormiddag in een hotel te kunnen verblijven om even op plooi te komen van de reis en de eerste ervaringen. Zaterdag gingen we wel eerst eens een kijkje nemen in de kamers waar we die maand gingen verblijven. Voor de rest hebben we niet veel gedaan en ben ik vroeg in bed gekropen . We waren nog wel gaan eten in het hotel maar ik moet zeggen bolognaise saus is hier wel een stuk pikanter als thuis :)

6 Februari
Na een nacht eigenlijk vrij goed geslapen te hebben was ik de eerste shock en de emoties als wat verloren. En werd het tijd voor het eerste ontbijt. Maarjha wat gade nemen er was keuze uit verschillende dingen zowel warm als koud maar weinig tot geen bekend eten. Dus heb ik iets geprobeerd dat leek op een geroosterde boterham en ik moet zeggen die beviel me toch. Ik heb het gewaagd om fruitsap te drinken en deze was ook wel goed. Nadien was het stil aan tijd om naar de kamers te gaan kijken. Ik moet zeggen op de de kamers op zich kan ik niks zeggen er staat een bed in stoel meer heb je niet nodig om te slapen , op de boven verdieping hebben we een wc in de vorm van een franse WC, en ook beneden hebben we een kamer waar ook eerst een franse WC is en daarachter is de douche. Maar we hebben gevraagd of er in de douche warm water was maar helaas het zal met koud water moeten. (brr) al een geluk dat hier buiten warm is. Blijkbaar is er in de universiteit of hospitaal wel een douche met warm water die we misschien mogen gebruiken.
Nadien hebben ze ons terug in het hotel afgezet en zijn we een ommetje in mekelle gaan maken ik moet zeggen buiten dat ze ons veel nakijken en roepen voel ik me er al een stuk beter bij dan gisteren.

GEDACHTEN & GEVOELENS

Nog voor ik vertrokken was uit België had ik verschillende kaartjes en berichtjes gehad deze hebben me erg veel deugt gedaan, ook de knuffels en kusjes die ik gekregen heb zitten bij in mijn valies zodat ik ze kan uitpakken als ik ze nodig heb :)

Deze dagen gingen gepaard met een rollercoaster van gevoelens. Met tot gisteren avond meer negatieve gevoelens dan positieve gevoelens waarschijnlijk grotendeels te verklaren door een tekort aan slaap en een verschil in cultuur waar ik nog nooit mee geconfronteerd werd.
maar nu vandaag de dag begonnen is voel ik me eigenlijk goed, de zon doet deugt mag alleen niet vergeten te smeren want kleur krijg je hier snel (maar rood wordt bruin zeker :p).
Ik ben er zeker van dat dit een avontuur word om nooit te vergeten!

NOG ENKELE WEETJES
- Wij lopen 2 uurs voor op België
- Loslopend vee op straat is hier de normaalste zaak van de wereld.
- Claxoneren doen we overal om voorrang te krijgen :)
- Nakijken naar blanken is een must --> blijkbaar erg zeldzaam hier :D
- Korte broeken heb ik hier nog niet veel gezien --> een koltrui daarin tegen valt wel in de smaak
- Buiten is het heel warm maar s'avonds koelt het hier heel erg af

Maar ik ga stil aan afsluiten anders ga ik andere dagen niet meer weten wat ik kan schrijven.
Zonnige groetjes uit Ethiopië